«تو باغچه ای که بذر خوب نکاری، علف هرز درمیاد»

این روزها مثل خیلی از هم وطن های عزیزم مشغول خونه تکونی هستم حسابی.

امروز داشتم به این فکر می کردم که وقتی اولویت اولت تهیه غذا نباشه و سرگرم منظم کردن و نظافت بشی، معده عزیز متوجه نمیشه که زمان گذشته! هروقت گرسنه باشه خودشو به هر طریق سیر می کنه! حالا یا با غذای آماده، یا با تنقلات و چیزهای غیر سالم شکم پرکن و یا با غذای رستورانی.

بعد به این فکر کردم که همه چیز همینطوره: ذهن ما دنبال موضوع می گرده برای فکر کردن و اگر غذای مناسب برای فکر کردن پیدا نکنه شروع میکنه به گشت و گذار در زباله دونی خاطرات و افکار و سعی می کنه خودشو سیر کنه!

وقت رو اگر با برنامه های خوب: کتاب ها، فیلم ها، بازی ها، دورهمی های و معاشرت های عااالی، موسیقی، ورزش و تفریح خوب، کلاس های مفید و کلا هرچیز عالی پر نکنی، خودشو با جایگزین های دم دستی: سریال ها و فیلم های سطح پایین تلویزیون و ماهواره، گشت و گذار بیهوده در سایت ها و شبکه های اجتماعی، دورهمی های الکی خوش و علافی پر می کنه که فقط زمان بگذره!

بچه رو اگر با کلاس و بازی و ورزش و دوست خوب سرگرم نکنی، خودشو با چیزهای نامناسب سرگرم می کنه و سیراب!

باید خوراک سالم در دسترس گذاشت وگرنه ذهن و زمان و معده با چیزهای دم دستی و عمدتا غیر سالم فکر نشده خودشو سیر می کنه!

نمیشه به ذهن بگی به چیزهای منفی فکر نکن! اگر مثبت رو در دسترسش قرار ندی با منفی پرش می کنه!

نمیشه به بچه گفت این سریالو نبین! اگر محتوای خوب در اختیارش قرار ندیم، با گزینه های دست به نقد خودشو مشغول می کنه!

و ما یه روزی به خودمون میایم که مریض شدیم حسااابی و دکترا میگن در خوردن فلان چیز و بهمان چیز زیاده روی کردی و حالا این نتیجه اونه!

این من و شما هستیم که مسئول تهیه خوراک سالم هستیم از هر نوعش! قبل از اینکه نیازها سر باز کنند باید برای رفع اونها برنامه ریزی کرد

فکر می کنم بهتره اول صبح قبل از شروع خونه تکونی برم یه خورش هیجان انگیز بار بگذارم و بعد مشغول خونه تکونی بشم! مگه نه؟