" ماهی بداخلاق مجبوره تنها باشه!"

ما دو تا ماهی فایتر داریم که جدای از آکواریوم مان و در تنگ هایی جداگانه قرارشون دادیم. ویژگی فایترها اینه که نمی تونند با خودشون بسازند و بسیار سلطه طلب هستند و می خوان قلمرو فضایی فقط برای خودشون باشه و وقتی فایتر دیگه ای پیششون قرار داده میشه باهم دعواشون میشه در نتیجه باید جداگانه نگهداری کنیم ازشون. دیروز داشتم به باله های زیباشون و رنگ خیره کننده اش نگاه می کردم و فکر می کردم که چرا ماهی به این زیبایی تنهاست؟ 
یاد آدم هایی افتادم که همه روابط اجتماعی و عاطفی شونو به راحتی از دست میدن چون اخلاق خوبی ندارند، دائما دیگرانو کنترل می کنند، تحقیر دیگران جزء برنامه های اصلی شونه، خسیس هستند و کلیییی حسابگر، با دوستان رابطه خوبی ندارن، با خواهر برادراشون قهرن و تنهای تنها و به دور از روابط اجتماعی گذر عمر می کنند! وقتی هم که پیش کسی میرن از عالم و آدم شکوه و شکایت دارند که همه بی معرفتند و هیچ کس به فکر کسی نیست و بچه ها و نوه ها هم که انگار نه انگار!

من فکر می کنم چیزی که باعث میشه افراد دور آدم جمع بشن و نگذارن تنها بمونی نه بچه اس و نه همسر و نه هیچ کس دیگه: بچه که بودم یه حاج خانم کوکب در همسایگی ما بود که فرزندی نداشت ولی کل محله و دوست و فامیل روز و شب دور و برشون بودند بس که خودش و همسرش مهربون و خوش اخلاق بودن و با  نیکی و روی خوش هوای همه رو داشتند و متقابلا بقیه هم هوای اونها رو. الان هم که نزدیک نود سال دارند شبانه روز خانم ها میرن خونه شون و همه کارهاشو میکنن و توی همه مراسم شادی اولین کارت دعوت دم خونه اونها برده میشه! 
پس  ماهی فایتر زیبای من! بهتره به جای اینکه دنبال مقصر بگردی، اخلاقتو نیکو کنی که تنها نمانی