«دندونی رو که درد میکنه به حال خودش رها نکن»

چندروزه در حال رفت و آمد به دندون پزشکی هستم و در حال پر کردن دندون هایی که مدت هاست رسیدگی به آنها را به «بعدا» موکول می کردم. یکی از دندون هام در وضعیتی بود که روز اول پس از کلی سر و کله زدن جناب دندانپزشک گرامی با اون، در نهایت روکشی موقت کرد و گفت فردا بیا که کاملش کنم. داشتم به این فکر می کردم که خیلی از ما خیلی اوقات دندون خرابو رها می کنیم به حال خودش و سعی می کنیم باهاش کنار بیاییم و دائم با دارو و مسکن پشت گوش میندازیم فقط به خاطر اینکه نمی خواهیم صدای مته دندون پزشکی و درد ناشی از برخورد وسایل با ریشه دندونو تحمل کنیم ولی از یه جایی به بعد کار به جایی میرسه که دیگه چاره ای جز رفتن به دندونپزشکی نیست! و فکر می کردم که موندن در یک رابطه عاطفی  ناسالم هم درست مثل نرفتن به دندونپزشکی و خوردن مسکن و پشت گوش انداختن اونه! دوستی دارم که جدیدا داره سعی می کنه از رابطه ای عاطفی  بعد از سه سال دوستی بیرون بیاد. جالبه ایشون هم مثل بیشترکسانی که در رابطه عاطفی ناسالم هستند تقریبا ازهمون چند ماه اول به بعد متوجه میشن که خیلی وضعیت خوب نیست و نیاز به مراجعه به دندونپزشک هست اما هی سعی می کنن پشت گوش بندازن، مسکن بخورن، با دندون های اون طرف غذا بخوردن چون: از نظر عاطفی وابسته شدند و بیرون اومدن ترس داره، درد داره، دلتنگی داره، ابهام داره، افسردگی و دوران سخت داره!

عزیز دلم این فقط یک دندونه ولی اگر همین طوری ادامه پیدا کنه دندونهای هم جوارو هم خراب می کنه و از یه جایی به بعد شاید عفونتش کل لثه و فک رو هم درگیر کنه!

خیلی وقت ها آدم هایی که درگیرهستند فکر می کنند آخه چندساله من این دندونو دارم کلی تا حالا خرجش کردم، براش بهترین مسواک ها و خمیردندونارو خریدم کلی وقت گذاشتم براش، آخه چطوری می تونم الان به نبودنش فکر کنم؟

بله! بعد از بیرون اومدن از یک رابطه عاطفی دلتنگ میشیم و یاد خاطرات خوب می افتیم، اگر هم بتونیم به سختی این مرحله رو پشت سر بگذاریم، دچار کلی ابهام میشیم که حالا چی میشه؟ نکنه دیگه هیچکسی نباشه برای من؟ فقط اون بود که میتونست اخلاقای بد منو تحمل کنه! هیچ کس دیگه ای نمی تونه منو تحمل کنه! اعتماد به نفسمون کلیییییی پایین میاد و فکر می کنیم اصلا دوست داشتنی نیستیم! گاهی بعضی هامون حسادت می کنیم که نکنه فلان رقیب الان کلی ذوق کنه که من دیگه نیستم و بیاد سریع جای منو بگیره! اطرافیان چی میگن! حتما میگن این یکی رو هم نتونستی نگه داری؟! نکنه به خاطر لعن و نفرین های روزای آخرش خدا سرم بیاره و روز خوش نبینم........

عزیز دلم فقط باید یک مدت تحمل کنی و با روش های مناسبی که درمانگرت پیشنهاد میده دوران نقاهت رو پشت سر بگذاری! خیلی وقتا دو نفر هردوشون به تنهایی خیییییلی خوب هستند اما برای همدیگه مناسب نیستند! باهم بسیار متفاوتند و به درد هم نمی خورن! یه دوره درد رو تحمل کن ولی باور کن هر رنجی دستاورد داره.

متاسفانه بعضی ها میرن تا یه جایی و  دندونو ترمیم میکنند و با روکش موقت میان خونه ولی وقتی درد و ناراحتی صندلی دندونپزشکی یادشون میاد میگن ولش کن دیگه نمیرم همین طوری خوبه و از ترس ادامه تحمل درد، رابطه رو مجدد از سر شروع می کنند! بعضی از ما فکر می کنیم اصلا  بدون دندون نمیشه سر کرد!!

باور کنید این روزا خیلی از دندونهارو پر می کنند! اصلا شاید این دندونی که برای نگه داشتنش اینقدر تلاش می کنی دندون شیریه! باید بیفته که دندون اصلی بجاش در بیاد.  "اصل فراوانی" از مهمترین قوانین طبیعته! به قوانین طبیعت اعتماد کنیم