سمفونی زندگی

سمفونی زندگی

گاه نوشته های من از "سمفونی زندگی"
سمفونی زندگی

سمفونی زندگی

گاه نوشته های من از "سمفونی زندگی"

"کجای کارم؟ کجا بودم؟ الان کجا هستم؟"


امروز داشتم در آلبوم های قدیمی که هنوز دیجیتالی نبوده و چاپی بود، عکس های دوران دانشجویی مو می دیدم. به نظر خودم با تصویری که از خودم توی ذهنم دارم فرقی نکردم ولی آینه چیز دیگه ای میگه

وقتی عکس های چندسال متوالی رو در کنار هم میگذارم و مقایسه می کنم، تازه متوجه میشم که چقدددرر تغییر کردم. با مقایسه و دیدن روند تغییر میشه خیلی چیزهارو متوجه شد. یادمه در کلاس مبانی جامعه شناسی دکتر رفیع پور که ساعت 9 تشکیل می شد، یکبار استاد اشاره کردند به نور آفتاب که افتاده بود روی یه قسمت از کلاس و گفتند شما اگر ساعت ها خیره بشید به این خط، متوجه حرکت اون نمیشید، باید یه نشانه بگذارید و بعد از چند ساعت ببینید.  بعد یه کاغذ گذاشتند سر مرز و در پایان کلاس (ساعت 12) دیدیم که چندمتری فاصله افتاده بود با نشانه قبلی! گفتند تغییراتی که خودتون و یا جامعه می کنه هم دقیقا همین طوره! اون روز کلی به فکر رفتم و امروز برام اون خاطره حسااابی زنده شد! تغییرات روحی روانی هم دقیقا همینه! کجای کارم؟ کجا بودم؟ الان کجا هستم؟ یاد قسمتی از کتاب «برنده با تو» افتادم که جان سی. مکسول(نویسنده اش) می گفت :« تفاوت بین انسانی که هم اکنون هستید و کسی که قرار است پنج سال بعد باشید، در مردمی است که در این مدت با آنها معاشرت کرده و کتاب هایی که در این زمان مطالعه خواهید کرد». فکر می کنم به جای اون نشانه کاغذی که دکتر رفیع پور گذاشته بودند برای تشخیص، ما باید آدم ها و کتاب های این مدت را نشانه گذاری کنیم. مثلا یه نگاه به قفسه کتاب های خوانده شده طی سال اخیر و یک مرور روابط و رفت و آمدهام طی یک سال اخیر، احتمالا نشون بده تا حدی تغییرات سال 94 منو!

به نظرم برای اینکه مفهوم گذر زمان را بفهمیم، می تونیم از زمانی که یه بذر کاشته میشه، جوانه میزنه، بزرگ میشه، به گل میشینه و پژمرده و نابود میشه فیلم بگیریم و به صورت یه فیلم پشت هم ببینیمش، این طوری گذر زمانو کامل متوجه میشیم. جستجو کردم در گوگل و مراحل رشد بذر آفتابگردون تا به گل نشستن و پژمردنشو پیدا کردم (اینجا ببینید) واااااقعا فوق العاده بود!

فکر می کنم میشه در نظر گرفت (به صورت فرضی) ما الان در کدام قسمت از این مرحله هستیم؟ خیییییلی قابل تامله! خییییلی! یاد جمله ناب و بی نظیری از استادم سرکار خانم دادبه افتادم که از استادشون نقل می کردند: " عظمت خود را بشناس، بازی حقیر مکن"

نظرات 1 + ارسال نظر
مرضیه نوری چهارشنبه 18 فروردین 1395 ساعت 15:43

سلام استاد! امیدوارم سلامت و شاد باشید!
مطلب تاثیر گذار و خوبی است ممنون از شما :))

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.