"پیروزی بر لوله شدگی"

ما یه پادری جلوی ورودی خونه مون داریم که چون کفشارو روی اون در میاریم ، زود به زود کثیف میشه! در نتیجه تقریبا دو هفته یکبار می شورمش و لوله میکنم و میگذارم داخل یه سینی تا آبش بره و خشک بشه. بعد خشک شدن تا یه مدت لوله می مونه و من برای اینکه صاف بشه یکی دوروز مجددا لوله ش میکنم اما این بار از پشت و بعد بالاخره صاف میشه!  داشتم به این فکر می کردم که ویژگی های اخلاقی و رفتاری هم دقیقا همین طوره! وقتی در چیزی زیاده روی میکنی باید یه مدت عکسشو زندگی کنی تا یواش یواش به تعادل برسی! مثلا اگر همیشه بسیااااار کمال گرایی، طوری که خط اتوی شلوارت به قول معروف «هندونه رو هم میبره»، یه مدت باید با شلوار چروک بیرون بری تا قبح این مسئله برات کمرنگ بشه تا بتونی بعد یه مدت به تعادل برسی! این روش «آگاهانه» درست کردن ویژگی های افراطی است. ولی خیلی اوقات آدمی رو احتمالا دور و برمون دیدیم که مثلا بیش از اندازه ولخرج و دست و دلبازه و بعد از طرفی می بینیم که پدری داره بیش از حد خسیس! خب این آدم چون در ذهنش تصویری را که از پدرش داشته، دوست نداشته، سعی میکنه با ولخرجی های بی حساب و کتابش، به خودش اثبات کنه که شبیه پدرش نیست. یا خانمی رو می بینیم که مادر بیش از اندازه سرویس دهنده و خدمتگزاری است و از همه چیز خودش میگذره تا برای بچه اش و یا اطرافیانش مادری خوب و فداکار باشه و بعد که از گذشته ش میگه متوجه میشیم که در دوران کودکی، مادرش اکثر اوقات غایب بوده و همیشه به دنبال اهداف و برنامه ها و رشد خودش بوده فقط!  در واقع اون دست و دلبازی در مثال اول و این مهربانی و خدمتگزاری در مثال دوم، صفت خوبی برای ما نیست و محصول فرار ما از صفات بد خود یا اطرافیانمونه! رشد و افتخار در "آگاهانه درست کردن" است و نه فرار از قبلی ها و از اون طرف طیف افتادن. این طوری بازم ما لوله میشیم ولی این بار در جهت عکس