" بابا من میخوام با بچه ها بازی کنم"

چند شب پیش در پارکی، پسر بچه ای رو دیدم که سوار یک ماشین کنترلی خیلی گرون بود و بنده خدا میخواست پیاده بشه و بیاد با بچه ها بازی کنه، پدرش (که احتمالا همه کمبودهای کودکیشو داره با خرید های جورواجور برای بچه اش جبران میکنه) میگفت حق نداری(!!!) پیاده بشی، باید با این بازی کنی و جالبه این پدر چشم هاش برق می زد از امکانات مختلف اون ماشین و ولش میکردی از خداش بود خودش بره سوارش بشه!

داشتم به این فکر میکردم که درواقع آدم بزرگا با خرید این اسباب بازی ها بیشتر به قیمت و چشم گیر بودن اون و خودی نشون دادن در بین سایر آدم بزرگا توجه می کنند تا کارکردی بودن اون. چرا که اصلا ماشین ها و وسایل کنترل از راه دور، بچه ها رو به پدیده هایی علاقمند میکنه که اولا تاثیر اونها بر روی فعالیت فکری، خلاقیت و برقراری رابطه علت و معلولی بین اجزا کمه و دوم اینکه علاقه اونها مدت زمان کوتاهی طول میکشه و بعد از مدتی معمولا یا اون رو کنار میندازن و یا با یک ماشین دیگه جایگزین میکنند (همان رفتار مصرفی که برای سرمایه داران و فروش کالاهاشون ایده آله)

اگر هم بچه کنجکاوی باشه اونو میشکونه که سازوکار چگونگی درست کردنشو یاد بگیره که معمولا با خشم پدر مادرا مواجه میشن چون کلی هزینه کردند برای خرید اون وسیله.

 والا به خدا سرگرم شدن در طبیعت هزار برابر بیشتر از گرون ترین اسباب بازی و ماشین کنترلی بچه ها رو خوشحال می کنه. یادمه استاد سلطانی می فرمودن که در بهترین حالت فروشگاه های اسباب بازی فقط به کمتر از 45 درصد نیازهای بچه ها جواب میدن (تاکید می کنم بهترین حالت و با اسباب بازی های کارکردی). طبیعت یک منبع بی انتها و بی زبان اسباب بازی است . هر چه که در طبیعت هست بهترین اسباب بازیست . مطمئن باشید کودک را با حمایت در طبیعت رها کنید ، به همة نیازهایش می رسد.

بهترین والدین اونایی نیستند که هرروز اسباب بازی های جورواجور برای بچه ها می خرند و یا اونارو از این کلاس می برند به اون کلاس و کلی پول کلاس های مختلف میدن! بچه هارو هر روز از صبح تا غروب ببرید در یه فضای باز: طبیعت و کوه و دشت، پارک و جنگل و بگذارید که حسابی خاک بازی کنند، از وسیله های بازی بالا پایین بپرند و خودشون کشف کنند. نهایتا اگر خودتون نمی تونید هرروزاین کارو کنید، با دو سه تا از والدین هماهنگ کنید و تقسیم کار کنید و روزی یک نفر مسئول بشه! حتما لازم نیست پول داشت و سفر خارج از شهر و یا کشور رفت، اگر در تهران هستید می تونید آخر هفته ها برید اطراف تهران و از آبشار، چشمه، دشت و کوه های اطراف اون استفاده کنید. اگر هم اطلاع ندارید کجاها میشه رفت، به این سایت مراجعه کنید.

تورو خدا این بندگان خدارو انقدر مصنوعی بار نیاریم که عقده های نداشته های کودکی خودمونو با اونا جبران کنیم.

پیشنهاد می کنم این گفتگوی خوب از دکتر هلاکویی که درباره "فشار بیش از حد به کودک با کلاسهای آموزشی" است، حتما ببینید.